Kaikoura

Woensdag 5 december

Vannacht met 3 “Nederlandse campers” naast elkaar gestaan. Ja je komt ze overal tegen.

De weg naar Kaikoura is door de aardbeving in 2016 behoorlijk beschadigd geraakt.

Op veel plekken zijn werkzaamheden en opvallend ook veel vrouwen die dit werk doen. Veel schapen grazend op de steile heuvels. De reisgids laat weten dat er 40 miljoen schapen zijn. Tien keer zoveel als inwoners. Beter als anders om.

In Kaikoura onze geprinte reservering omgewisseld voor instapkaartjes voor de Whale Watch Tour. In een snelle boot met 50 personen de zee op. Op advies een doosje Seasick pilletjes gekocht. De potvissen komen hier niet ver van de kust voor. In zee ligt namelijk een diepe canyon waar deze visjes 🐋op grote inktvissen 🦑jagen. Af en toe hield een dame met koptelefoon een stok met toeter in het water om te luisteren of er een potvis in de buurt is. Ze schijnen een tikkend geluid van 240 Decibel (vliegtuig 170 Decibel) te veroorzaken.

Ja er zit eentje in de buurt dus wachten tot dat de potvis bovenkomt om te ademen.

Na een half uur kwam hij aan de oppervlakte. De grootte was moeilijk te zien omdat maar een klein gedeelte boven het water uitkomt. Mooi was het water sproeien 🐳 en het met een sierlijk zwaaiende staartvin weer naar beneden gaan. Wij en zeker de organisatie was tevreden want bij geen succes wordt 80 % van de tickets terug betaald.  

Het laatste nachtje in ons campertje.  Morgen nog een hotelletje en dan weer in het vliegtuig.  Op turbulentie zijn we voorbereidt want we hebben nog Seasick pilletjes over.